www_PUNKT_nowy-1_32

Pierwszy w tym roku, czwarty numer Punktu jest poświęcony nudzie. Nuda rysuje nam się nie tylko jako opresyjny stan ducha, ciążąca markotność, ale też jako czynnik sprzyjający kreacji, a nawet źródło inspiracji. Nuda jako nieodzowny element ludzkiej egzystencji, środek higieny psychicznej, lek na przesyt bodźców, uwolnienie myśli od presji totalizującego pragmatyzmu i monotonnych powtórzeń codziennego życia. Postacią, która towarzyszy naszym badaniom na temat nudy i jej przejawów, jest Gonczarowski Oblomov – rosyjski panicz, próżniak i obibok, erudyta niezdolny do jakiegokolwiek działania. Stał się on inspiracją do działania wielu twórców, jak np. założona przez Maurico Catellana Fundacja Oblomova, o której pisze Anna Theiss. Wszechstronne ujęcie tematu proponuje Jacek Staniszewski, aczkolwiek sam temat wydaje się magmowaty i pełen niejasności. Obfitujący w błyskotliwe uwag z dziedziny literatury, filozofii, a nawet polityki esej o nudzie podsumowuje tezą o braku możliwości ucieczki od tego stanu, który wcale nie musi być przykry. Udowadniają to szczególnie artyści, których zaprosiliśmy do eksploatacji własnej nudy i jej konsekwencji, które w ich przypadku oznaczają nieskrępowany akt twórczy. Prezentujemy absurdalne realizacje malarskie i rzeźbiarskie Rafała Dominika, ślady banalnych, i w swej banalności, zachwycających sytuacji zarejestrowanych na fotografiach Aleksandry Śliwczyńskiej oraz fotograficzne zapiski momentów zawieszenia, letargu Kamila Strudzińskiego. Ponadto w numerze wizualne eksperymenty Mateusza Sadowskiego z percepcją, pragnienie doświadczania namacalnej rzeczywistości, której domaga się Paweł Sysiak, oszczędne rysunki Svatopluka oraz fotografie Uli Tarasiewicz. Tradycyjnie przedstawiamy także sylwetki młodych artystów – prawdziwe wulkany nieokrzesanej wyobraźni – Mariusza Gutowskiego i Katy Shadkovskiej.

Anna Czaban

____________

Mateusz Sadowski, Opląt
Jacek Staniszewski, Życie po śmierci życia
Mikyta Svatopluk
Aleksandra Czerniawska, Kathy Shadkovsky
Anna Czaban, Horrory, dziwadła i dzieci. Rozmowa z Mariuszem Gutowskim
Rafał Dominik
Anna Theiss, O pożytkach z obiboctwa
Paweł Sysiak
Kamil Strudziński
Aleksandra Śliwczyńska, Konserwa turystyczna
Tomasz Misiak, Krótkie wariacje na temat nudy z filozoficznej perspektywy
Przemysław Łośko, Jeden, z ukrytych wśród liści
Urszula Tarasiewicz

cover_16

Szesnasty numer magazynu Punkt zamyka działalność tego pisma. Przez ostatnie pięć lat zbieraliśmy dla Was ekscytujące zjawiska z przepastnego pola sztuki. Zaproszeni przez nas autorzy pisali, artyści tworzyli, kolekcjonerzy udostępniali, a my świetnie się przy tym bawiliśmy. Pogardzaliśmy tym, co aktualne, lekceważyliśmy to, co modne, z pasją nurzaliśmy się w błogostanie, jaki daje poczucie wolności i prawo do popełniania błędów. Główną ambicją redakcji była próba spoglądania i eksplorowania nieznanego. A że nie ma nic bardziej nieprzewidywalnego i niebezpiecznego niż przyszłość, tam upatrywaliśmy sensu naszej działalności. Dzisiaj, wraz z ostatnim numerem Punktu, możemy sprawdzić czy nasze cele zostały osiągnięte. Sprawdźcie sami czy artyści wskazani przez nas stworzyli dzieła trwalsze niż ich czas, czy opublikowane teksty stale dostarczają Wam intelektualnych narzędzi do czerpania większej przyjemności z doświadczania tego, co dopiero nadchodzi. Gorąco zachęcamy do badania zawartości i wnikliwego czytania tego i wszystkich poprzednich wydań naszego magazynu.

Radek Szlaga
The End

Jakub Szreder
D jak Deadline

Navid Nuur
Rainline

Misha de Ridder
bez tytułu

Rozmowa Jakuba Bąka z Marcinem Czerkasowem
Precyzja milczenia. Uwagi na marginesie druków Piotra Łakomego

Karol Komorowski
Wireframe views

Axel Roch
Nie kawalerowie, lecz ptaki.Rysunki Marii-Leeny Räihälä jako szkice poetyckie

Sylwia Czubała rozmawiaz Pawłem Eiblem
Skoro słowa nie działają

Dawid Ostrowski
Bez tytułu

Romuald Demidenko
Koniec dla każdego. Poradnik praktyczny

PUNKT_15__okladka

Hasłem przewodnim 15. numeru magazynu Punkt jest Smak. Nie zatrzymywaliśmy się zbyt długo nad jego wykładnią filozoficzną, wybiegając, jak zawsze, w stronę soczystej rzeczywistości, pełnej smakowitych zaskoczeń i fascynujących doświadczeń. Zebraliśmy dla Was wyborne naszym zdaniem kąski, prace artystów i autorów, których zawsze do Punktu chcieliśmy zaprosić. Występują oni wśród scenerii smaków rzeczywistych i fantomowych; czasem cierpkich, czasem do znudzenia słodkich, przesiąkniętych idyllą i skropionych sentymentem.

Agnieszka Kurant przedstawia swój projekt „Kapitału fantomowego”, w którym poprzez fikcyjne wyspy, widmowe terytoria, fantomy książek i artefaktów klaruje nam zagrożenia współczesnej gospodarki. Marcin Czerkasow z kolei (za Andrzejem Sosnowskim) po raz wtóry zadaje pytanie – ,,Czym jest poezja ?” badając możliwości jej przekładu i żonglując wyłaniającymi się w ten sposób znaczeniami. Brulionowy charakter przybiera esej wizualny Tomasz Mroza, łączy on w sobie notatki sporządzane przez jego ojca z wynaturzonymi postaciami z komiksów i bajek – oto niepokorny i pełen nostalgii Rudy! Kuba Bąk zgłębia fenomen kąta, narożnika, bądź jak sam o tym pisze spotkania dwóch ścian z podłogą, śledząc ten niby nic nie znaczący akcent przestrzeni w konkretnych realizacjach artystycznych. Anna Barcz pisze trudnym do uchwycenia fenomenie hiperobiektów, estetyce asymetrii i nowej filozofii przyrody, a Seth Price o rozproszeniu sztuki i alternatywnym obszarze jej dystrybucji.

Smak nostalgii (bądź konserwantów) roztaczają przed nami: Olga Drenda, karmiąc nas ,,kryzysowymi smakołykami” z czasów PRL-u oraz Irina Głuszczenko – w rozmowie z Magdaleną Jawor o kuchni sowieckiej. Fotomontaże Mazaccio and Drowilal ociekają słodkim lukrem. Natomiast esej wizualny Jespera Fabriciusa zdradza urodę życia w kobiecym i dziewczyńskim kształcie, ugruntowując tezę o tym, że smak jest także stylem życia.

Tomasz Mróz
BU BU

Ewa Tatar
Odkrywanie Hasiora

Anna Barcz
Smak zemsty natury (estetyka asymetrii a nowa filozofia przyrody)

Anatoli Ulyanov and Natasha Masharova of looo.ch
Bez tytułu

Agnieszka Kurant
Kapitał fantomowy

Kuba Bąk
Spotkanie dwóch ścian z podłogą

Aleksandra Loska
Cykl II

Seth Price
Rozproszenie

to.be
Bez tytułu

Marcin Czerkasow
Poezja jako język możliwości

Jesper Fabricius
La  fidèlitè des images. An elaborate depiction of a theme including relations to power structures, formalism etc. Trying to open up a conceptual universe which seems to accesible only with difficulty

O dietetyce sowieckiej z Iriną Głuszczenko rozmawia Magdalena Jawor
Smak wystandaryzowany

Olga Drenda
Duchologia spożywcza

Beata Wilczek
FOLD visual research

Masaccio i Drowilal
The dog’s best friend

Taste is the motto of the 15th issue of Punkt magazine. We did not dwell too long on its philosophical underpinnings, rushing forward, as usual, towards the juicy reality, full of tasty surprises and fascinating experiences. We have collected for you choice titbits, works by artists and authors whom we have always wished to invite to Punkt. They are in the midst of real and phantom-like tastes; they are sometimes bitter, other times excessively sweet, moistened with idyll and sprinkled with sentiment.

Agnieszka Kurant introduces her project of “Phantom Capital”, where she clarifies to us the challenges of contemporary economy via fictitious islands, phantom territories, apparitions of books and artefacts. In turn, Marcin Czerkasow (after Andrzej Sosnowski) once again asks “What is poetry?” researching the possibilities of its translation and juggling the emergent meanings. A visual essay by Tomasz Mróz assumes a draft form: it combines notes jotted by his father with degenerated comic strips and fairy-tale characters – behold the rebellious and nostalgic Rudy! Kuba Bąk delves into the phenomenon of the corner, or, as he himself writes, of the merger of two walls and the floor, following this seemingly insignificant element of space in particular art projects. Anna Barcz addresses the ineffable phenomenon of hyper-objects, the aesthetics of asymmetry and the new philosophy of nature.

The taste of nostalgia (or preservatives) is offered to us by: Olga Drenda, who feeds us with the “crisis sweets” known from communist times, and Irina Glushchenko – in an interview with Magdalena Jawor about Soviet cuisine. The photomontages of Mazaccio and Drowilal are dripping with sweet icing. A visual essay by Jesper Fabricius gives away a charm of life in a woman’s and girl’s fashion, proving that taste is also a lifestyle.

We advise you in particular to look at the studies in reality conducted by Władysław Hasior in his Notatniki Fotograficzne [Photographic Notebooks]. This material, unknown to the general public, is presented to us by Ewa Tatar, who however reveals only its fragment, offering a foretaste and whetting our appetite for a more profound encounter with the artist’s oeuvre on our own.

Tomasz Mróz
BU BU

Ewa Tatar
Discovering Hasior

Anna Barcz
Tasting Nature’s Revenge (The Aesthetics of Asymmetry vs. The New Philosophy of Nature)

Anatoli Ulyanov and Natasha Masharova  of looo.ch
untitled

Agnieszka Kurant
Phantom Capital 

Kuba Bąk
Two Walls Meet the Floor

Aleksandra Loska
Cykl II

Seth Price
Dispersion

to.be
untitled

Marcin Czerkasow
Poetry as a Language of Possibilities

Jesper Fabricius
La  fidèlitè des images. An elaborate depiction of a theme including relations to power structures, formalism etc. Trying to open up a conceptual universe which seems to accesible only with difficulty

 On Soviet Dietetics. An Interview with Irina Glushchenko by Magdalena Jawor
Standardised Taste

Aleksandra Drenda
Culinary Séances

Beata Wilczek
FOLD visual research

Masaccio i Drowilal
The dog’s best friend

punkt14

Chyba nic tak nie cieszy jak zbliżanie się. Zdaje się, że bycie bliżej daleko przewyższa bycie w punkcie docelowym, dlatego w niniejszym numerze magazynu Punkt postanowiliśmy nieustannie zbliżać się, zmierzać, nawiązywać kontakt, ale też przekraczać ustalone dystanse i bariery bliskości. Konkretny cel owych ekskursji nigdy nie został wyznaczony, nawet zarysowany, interesowały nas bowiem momenty antycypujące jego osiągnięcie. Jako że nawet nie próbowaliśmy wyznaczyć trasy naszych wycieczek – zwykle błądziliśmy, trafialiśmy na manowce i wciąż zbaczaliśmy z drogi. Mimo to, gdzieś się zawsze zbliżaliśmy…
Warto sprawdzić, jak i dlaczego pod balkony podprowadził nas holenderski artysta działający jako Constant Dullaart. Pozornie banalna sytuacja okazuje się niezwykle wieloznaczna i estetycznie wymowna, a z pozoru prozaiczny detal architektoniczny zyskuje doniosłe znaczenie kulturowe. Jeśli kiedykolwiek zastanawialiście się, dlaczego ktoś decyduje się na profesjonalne przybliżanie sztuki innym, musicie koniecznie przeczytać teksty Karoliny Plinty i Iwo Zmyślonego, gdzie wyjawiają powody, dla których postanowili się zająć krytyką artystyczną. Zachęcamy do zapoznania się z długo wyczekiwanym przez nas wywiadem, jaki przeprowadził Krzysztof Gutfrański z Kaderem Attią. Artysta opowiada w nim o swoim doświadczeniu życia na granicy kultur i pokazuje, jak zawłaszczający (kolonizujący) może być proces naprawy, reparacji, czyli wątek silnie obecny w jego ostatnich realizacjach twórczych. O przekraczaniu granicy bliskości, która okazuje się być także granicą w sztuce pisze Zofia Cielątkowska w eseju „Zbyt blisko”. Natomiast ekstatyczne niemalże momenty zbliżania się do absolutu, rzeczy ostatecznych, a może po prostu – życia, w jego najbardziej mięsistej odsłonie możemy odnaleźć w sztuce Briana Zanishnika, Huberta Gromnego oraz Jerzego Beresia. Odmienne podejście, niepozbawione zresztą ironii, prezentują: Ula Szkudlarek w swoim eseju wizualnym „Bliskoznaczne”, do którego stworzenia przysłużyła się jej „Wyszukiwarka Obrazów Google” oraz bloger (bo nie chce, by nazywać go artystą) – Britton Bertran, którego interesują nieoczywiste dyspozycje zaistnienia sztuki, techniczne uwarunkowania jej widoczności dla odbiorców.
W numerze znajdziecie także wiele innych sposobów na rozumienie bliskości, w sztuce i przez sztukę, do których zapoznania zachęcamy, bez podpowiadania tropów ani wytyczania wskazówek, do zbliżania się w swoim własnym tempie i nieskrępowanym stylu.

Constant Dullaart
Balconism

Karolina Plinta
#zawódkrytyczka

Iwo Zmyślony
Krytyk powinien dawać do myślenia

Caroline Mesquita
bez tytułu

Wywiad-rzeka z Tomaszem Koszewnikiem
Między ścianą a płaczem

Ula Szkudlarek
Bliskoznaczne

Hubert Gromny
bez tytułu

Z Kaderem Attią rozmawia Krzysztof Gutfrański
Pomniki też umierają

Britton Bertran
Instalator. wrapit-tapeit-walkit-placeit

Z Anną Raczyński rozmawia Sylwia Czubała
Na trasie Poznań — Berlin — Londyn

Maria Ornaf
Benighted

Zuzanna Czebatul
bez tytułu

Jonas Lescrauwaet
O_E_G20

Karolina Sikorska
Obrazy jak ludzie. O twórczości Magdaleny Moskwy

Zofia Cielątkowska
Zbyt blisko

Bryan Zanisnik
Ostatni performens z rodzicami,
Bobem i Carol Zanisnik

Jerzy Bereś
Toast II

Nothing can give more satisfaction than coming nearer. It seems that being near is far superior to reaching one’s destination and therefore in this edition of Punkt magazine we decided to constantly come closer, be in pursuit, establish contact and also transcend established distances and boundaries of closeness. No concrete aim of these excursions was adopted or even envisaged, as we were interested in moments that anticipate reaching a destination. Since we did not even try to map out the route of our trips, we usually lost our bearings, were led astray and continued to divert from out path. Still, we were constantly getting nearer to something …
It is worthwhile to check why the Dutch artist active as Constant Dullaart brought us to the spot under balconies. An apparently banal situation proves extremely ambiguous and aesthetically telling, while a seemingly insignificant detail of architecture acquires a major cultural importance. Texts by Karolina Plinta and Iwo Zmyślony, where they reveal their reasons for taking up art criticism, are a must-read for those who have ever wondered why someone decides to bring art closer to others professionally. We strongly recommend a long sought-after interview of Krzysztof Gutfrański with Kader Attia. The artist reveals his experience of living at the intersection of cultures and demonstrates the potentially great extent of appropriation (colonisation) of the process of repair, a recurrent theme of his most recent art projects. Transcending the boundaries of closeness, a boundary also in art, is addressed by Zofia Cielątkowska in her essay “Too Close”. The nearly ecstatic moments of nearing the absolute, the things ultimate or perhaps – simply – life at its most luscious can be found in the art of Brian Zanishnik, Hubert Gromny and Jerzy Bereś. A divergent approach, with a touch of irony, is displayed by: Ula Szkudlarek in her visual essay “Synonymous”, for which she used the “Google Search Images” and Britton Bertran, a blogger (he would not be called an artist) interested in less obvious dispositions of the existence of art, the technical prerequisites for its visibility to the recipients.
This edition will bring to you also many other ways of understanding closeness, in art and through art. We encourage you to take a look at them but do not offer any prompts or tips; come near at your own pace and in your preferred style.

Constant Dullaart
Balconism

Karolina Plinta
#professioncritic

Iwo Zmyślony
A Critic Should Offer Food for Thought

Caroline Mesquita
untitled

An interview with Tomasz Koszewnik
Between the Wall and the Wailing

Ula Szkudlarek
Synonymous

Hubert Gromny
untitled

Krzysztof Gutfrański talks with Kader Attia
Statues Also Die

Britton Bertran
Instalator. wrapit-tapeit-walkit-placeit

Sylwia Czubała interviews Anna Raczyński

On the Road Poznań—Berlin— London

Maria Ornaf
Benighted

Zuzanna Czebatul
untitled

Jonas Lescrauwaet
O_E_G20

Karolina Sikorska
Paintings Like People. On theArt of Magdalena Moskwa

Zofia Cielątkowska
Too close

Bryan Zanisnik
Bryan Zanisnik and his recent performances with his parents, Bob and Carol Zanisnik

Jerzy Bereś
Toast II

www_PUNKT_nowy-1_14

Myśląc o porządku jako motywie przewodnim 13. numeru Punktu, nieco nabałaganiliśmy. Kierujemy się zasadą ciekawości, nieskrępowanej, swobodnie błądzącej, szlachetnej fascynacji wszystkim, co nieznane. Dlatego postanowiliśmy eksplorować pola potencjalne, niewykorzystane, marginalne i poboczne. Stąd marginesy Mateusza Piestraka, tam dzieje się najwięcej. Obok naturalnego nurtu sztuki, kalendarza wystaw i spraw bieżących pulsują podskórne, rewolucyjne prądy. W rozmowie Stacha Szabłowskiego z Danielem Muzyczukiem wychodzą na jaw organiczne pęknięcia w porządku instytucjonalnym, krystalizują się alternatywne wizje zarządzania dużymi galeriami. Natomiast rozmowa Artura Żmijewskiego i Anny Czaban o krytyce instytucjonalnej przyjmuje kształt ekspresyjnych gestów tuszem na papierze, ujawniając w sposób graficzny jej dynamikę oraz pokrętne trajektorie myśli rozmówców. Oczywiście, margines i porządek same proszą się o przekroczenie i poszerzenie pola. Jak pokazuje kolektyw AKV, sztuka nie ma monopolu na sytuacje transgresywne, również towarzystwa ubezpieczeniowe potrafią dostrzec w martwych obiektach podmioty dążące do wolności i w pewien sposób uszanować ich dążenie do naruszenia ustalonego przez firmy transportowe porządku rzeczy. Daniel Davis w historycznym eseju rozprawia się z mitem projektowania parametrycznego, rzekomo nową, cudowną maszyną architektoniczną, pozwalającą okiełznać złożoność form i funkcji narzucanych przez potrzeby wielowektorowej cywilizacji XXI wieku. Bardziej udaną praktykę wykorzystania nowych, bardziej złożonych modeli myślenia znajdziecie w pierwszym polskim tłumaczeniu Cyklonopedii Rezy Nagestraniego. Mamy też zaszczyt zaprezentować premierową odsłonę bajki o prezydencie Putinie autorstwa Maksima Komara-Myszkina. W numerze znajdziecie także eseje wizualne tworzone przez Hanne Darbowen, Sebastiana Jefforda, Laurie Kang oraz wywiady z twórcami – Karoliną Kubik i w dziale portfolio – Danielem Koniuszem. Zapraszamy do czytania i oglądania, od początku do końca lub w dowolnym innym porządku.

AKV Berlin
Impuls przedmiotu i mowa empatii firm ubezpieczeniowych

Roee Rosen
Vladimir

Rozmowa Stacha Szabłowskiego i Daniela Muzyczuka
O alternatywnych modelach zarządzania w instytucjach Dziel i rządź

Artur Żmijewski, Anna Czaban
Rozmowa w kawiarni Faworego przy Muzeum Wojska Ruskiego

Hanne Darboven
Literatura matematyczna

Reza Nagestrani
Cyklonopedia. Konszachty z bezimiennymi materiałami

Laurie Kang
Parallelogram Studies

Sylwia Czubała
What – if? Co – jeśli?

Mateusz Piestrak
Marginesy | Zeszyt ćwiczeń

Daniel Davis
Historia parametryczności 

Maciej Frąckowiak
Polityka remontu

Katarzyna Przezwańska 

Z Karoliną Kubik rozmawia Karolina Sikorska
Albo ponoszę to w sobie miesiącami, co odbije się czkawką

Z Danielem Koniuszem rozmawia Anna Czaban
Sam sobie zaprzeczam

Sebastian Jefford
Miraż niższej rangi

Paweł Krzaczkowski
Genesis i exodus partytury graficznej

Andrzej Wielgosz
PL 2.014

Łukasz Jastrubczak
Alfabetyczna lista filmów amerykańskich, które obejrzałem do lutego 2013 roku

Thinking about order as the main motif of the 13th issue of Punkt, we made a little mess. We follow the curiosity principle, an unbridled and free—floating noble fascination with all that is unknown. Therefore we decided to explore potential, unused, marginal, and peripheral areas. Hence the margins of Mateusz Piestrak, where most happens. Apart from the natural mainstream of art, calendar of events and current issues, there are pulsating, subcutaneous, revolutionary currents. Stach Szabłowski’s conversation with Daniel Muzyczuk lays bare organic cracks in the institutional order and alternative visions of large galleries management crystallize. In turn, the conversation of Artur Żmijewski and Anna Czaban about institutional criticism assumes the form of expressive gestures made in ink on paper, revealing graphically its dynamics and skewed trajectories of the interlocutors’ thoughts. Naturally, margin and order both wish to be transgressed and extended. As AKV collective demonstrates, art has no monopoly on transgressive situations and even insurance companies can see dead objects as subjects in search of freedom and in a way respect their desire to violate the order of things established by shipment companies. In his historical essay Daniel Davis comes to terms with the myth of parametric projection, an allegedly new miraculous architecture machine which helps harness the complexity of forms and functions imposed by the needs of a multi—directional civilisation of the 21st century. A more successful practice of using new, more complex thinking models can be found in the first Polish translation of Reza Nagestrani’s Cyclonopedia. Moreover, we have the honour to introduce a premiere of a story about President Putin by Maxim Komar—Myshkin. You can find here visual essays by Hannah Darbowen, Sebastian Jefford and Laurie Kang as well as interviews with young Poznań—based artists – Karolina Kubik and in the portfolio section – Daniel Koniusz. Enjoy your reading and watching, from beginning to end or in any other order.

AKV Berlin
The Urge of the Object and the Empathy—Forensics of Insurance Companies

Roee Rosen
Vladimir

A conversation between Daniel Muzyczuk and Stach Szabłowski
About alternative models of management in institutions Divide and Rule

Artur Żmijewski, Anna Czaban
Conversation in the Fawory Cafe next to the Ruthenian Army Museum

Hanne Darboven
Mathematical Literature

Reza Nagestrani
Cyklonopedia. Complicity with Anonymous Materials

Laurie Kang
Parallelogram Studies

Sylwia Czubała
What – if?

Mateusz Piestrak
Marginesy | Zeszyt ćwiczeń

Daniel Davis
A History of Parametric

Maciej Frąckowiak
Renovation Policy

Katarzyna Przezwańska

Karolina Sikorska talks with Karolina Kubik
Or else I will harbour it within myself for months and will be sorry 

Anna Czaban talks with Daniel Koniusz.
I Contradict Myself

Sebastian Jefford
Inferior Mirage

Paweł Krzaczkowski
Graphic score genesis and its exodus

Andrzej Wielgosz
PL 2.014

Łukasz Jastrubczak
Alphabetical list of American movies, which I’ve seen till February 2013

www_PUNKT_nowy-1_16

W numerze 12. badamy tajemnicze i niepokojące wymiary rzeczywistości oraz kryjące się za nią osobliwe i niepokojące zjawiska, mimo, że wielokrotnie z pozoru przejrzyste, czy nawet błahe. „Bestiarium” jako myśl przewodnia numeru prowadzi nas w stronę zagadkowych eksperymentów, abberacji, kolekcji niestosownych i kłopotliwych, wymykających się konwencjom i sprawiającym trudność w odczytaniu obrazom, przedmiotom, tezom i fantazjom. Pokazujemy sztukę poddaną instynktowi i intuicji oraz podążamy śladem skrytych pragnień jej twórców. Tworzymy topografię miejsc zapuszczonych. Katalogujemy postaci, których istnienie jest niepewne, a status niedookreślony.

W projekcie „Humping Pact” Dmitry Paranyushkin i Diego Agullo dokonują w różnych miastach zabiegów rytualnego oswajania (ukochania) zużytych i porzuconych przez człowieka przestrzeni postindustrialnych, bądź wykwintnych wnętrz europejskich muzeów czy zadeptanych i przez to zapomnianych miejskich placów. Monika Drożyńska ujawnia codzienne zbiegi okoliczności, projektuje też rzeczywistość obfitującą w ślady przeszłości, magii, tego, co wyobrażone i zapamiętane. Rąbka tajemnicy uchylają przed nami Marcin Zawicki, Emil Kasela, Ewelina Piguła, Leszek Knaflewski, Zofia Nierodzińska oraz Stanisław Mrowiński dając wgląd we fragmenty swoich kolekcji fantazmatów, czasem mrocznych, zanurzonych w najciemniejszych odmętach duszy, jak fotografie Kaseli czy malarskie kolaże Nierodzińskiej lub wielobarwne (dosłownie) pejzaże pełne intrygującej fauny i flory (Zawicki i Mrowiński). Zawicki buduje misterne instalacje fingujące ukryte życie natury, które później odmalowuje w najdrobniejszych szczegółach na płótnie, natomiast szkice i ilustracje zwierząt Mrowińskiego to nie tyle pełne afirmacji obserwacje przyrody, ale także próba jej estetycznej, zupełnie autorskiej taksonomii. Prezentowane światy to także mistyczne inicjacje, odwrócone lustra rzeczywistości, w których odbicie znajduje kobieca siła, jej sprawcza moc potencji, ale też destrukcji (Barbara Konopka i Zofia Nierodzińska).

Autorzy tekstów prowadzą indywidualne śledztwa analizując intrygujące postawy twórcze. Aleksandra Glinka opowiada o sztuce Rogera Ballena, Marcin Czerkasow zgłębia naturę faktów i interpretacji. Natomiast Agnieszka Szablikowska rozszyfrowuje przebieg dziwnych koincydencji w życiu Nicka Beefa, które stały się impulsem do przeprowadzenia konkretnych działań artystycznych i historię tę zestawia z zagadkowym zaginięciem szczątków Witkacego. Olga Topol docieka prawdziwych pobudek kolekcjonowania osobliwości w XIX wieku, a Jakub Bąk w eseju zatytułowanym „Petrodemon” stawia tezę o ubezwładniającej mocy, a może wręcz ezoterycznym powabie ropy naftowej i jej pochodnych, kreśląc gęstą sieć referencji społeczno-kulturowych. Esej Ewy Opałki ukazuje nam porządek przeżyć postponorgraficznych, obrazy sporów o seksualność i trudy definiowania tego, co obsceniczne. Tradycyjnie w numerze prezentacje sylwetek młodych artystów. Tym razem przedstawiamy twórczość Justyny Kisielewskiej i Takayuki Hara.

 

Karolina Sikorska
Stanisława Mrowińskiego przypisy do przyrody

Kuba Bąk
Petrodemon

Dmitry Paranyushkin & Diego Agullo
The Humping Pact

Monika Drożyńska
Organy wewnętrzne

Agnieszka Szablikowska
Astmatyk i kości

Zosia Nierodzińska
Good Life in Tolaqan

Olga Topol
Poezja rozkładu

Marcin Zawicki
The Fall

Marek Wołyński
Kłopotliwe metamorfozy

Anna Czaban
Obrazowanie. O twórczości Justyny Kisielewskiej

Ewelina Piguła
Ciało i manipulacje

Emil Kasela
Arytmia rzeczywistości

Aleksandra Glinka
Groteskowe zagadki Rogera Ballena

Ewa Opałka
Kręcić pupą w lepszej sprawie – kilka uwag o postpornografii

Barbara moRgan Konopka
Rosarium

Marcin Czerkasow
Trzy prozy

Leszek Knaflewski
Wieniec

The 12th issue offers an in-depth analysis of mysterious and uncanny dimensions of reality and the bizarre and unsettling phenomena it harbours, despite their seeming transparency or banality. “Bestiarium” as the overall theme of the issue leads us towards mysterious experiments, aberrations, collections of objects, images, observations and fantasies that are unbecoming and cumbersome, evade conventions and make interpretation difficult. We show an art that is subject to instinct and intuition and follow the covert passions of its authors. We create a topography of abandoned places. We catalogue figures whose existence is shaky and status indeterminate.

In the “Humping Pact” project Dmitry Paranyushkin and Diego Agullo attempt to ritually tame (and love) abused and abandoned post-industrial spaces in different cities or else sophisticated interiors of European museums or oft-trodden and thus forgotten urban squares. Monika Drożyńska reveals everyday coincidences and projects a reality that abounds in traces of the past, of magic, of the imagined and remembered. Mysteries are revealed also by Marcin Zawicki, Emil Kasela, Ewelina Piguła, Leszek Knaflewski, Zofia Nierodzińska, and Stanisław Mrowiński, who offer insight into fragments of their successive phantasms. These are sometimes murky and emerge from the deepest recesses of the soul, like Kasela’s photographs or Nierodzińska’s painted collages and (literally) varicoloured landscapes full of intriguing fauna and flora (Zawicki and Mrowiński). Zawicki makes intricate installations that imitate the hidden life of nature, which he later recreates in minute detail on canvas, In turn, the sketches and illustrations of animals by Mrowiński are not only affirmative observations of nature but also an attempt at its aesthetic, completely autonomous taxonomy. The world presented are likewise mystic initiations, reversed mirrors of reality which reflect women power, its creative potency but also destruction (Barbara Konopka and Zofia Nierodzińska).

The text authors carry out their independent inquiries into intriguing creative endeavours. Aleksandra Glinka tells a story of Roger Ballen’s work whereas Marcin Czerkasow provides insights into the nature facts and interpretations. Agnieszka Szablikowska in turn deciphers the course of bizarre coincidences in the life of Nick Beef, which provided an impetus for concrete art projects and juxtaposes this history with the enigmatic disappearance of the remains of Witkacy. Olga Topol probes the underlying reasons for curiosities collection in the 19th century, while Jakub Bąk in an essay titled Petro-Demon puts forth a thesis about the enticing power or even an esoteric charm of crude oil and its derivatives, delineating a dense network of social and cultural references. Ewa Opałka’s essay demonstrates an order of post-pornographic experience, offers a glimpse of debates about sexuality and the difficulties of defining the obscene. Traditionally, the magazine introduces young artists; this time we focus on the work of Justyna Kisielewska and Takayuki Hara.

 

Karolina Sikorska
Stanisława Mrowińskiego przypisy do przyrody

Kuba Bąk
Petrodemon

Dmitry Paranyushkin & Diego Agullo
The Humping Pact

Monika Drożyńska
Organy wewnętrzne

Agnieszka Szablikowska
Astmatyk i kości

Zosia Nierodzińska
Good Life in Tolaqan

Olga Topol
Poezja rozkładu

Marcin Zawicki
The Fall

Marek Wołyński
Kłopotliwe metamorfozy

Anna Czaban
Obrazowanie. O twórczości Justyny Kisielewskiej

Ewelina Piguła
Ciało i manipulacje

Emil Kasela
Arytmia rzeczywistości

Aleksandra Glinka
Groteskowe zagadki Rogera Ballena

Ewa Opałka
Kręcić pupą w lepszej sprawie – kilka uwag o postpornografii

Barbara moRgan Konopka
Rosarium

Marcin Czerkasow
Trzy prozy

Leszek Knaflewski
Wieniec

www_PUNKT_nowy-1_12

Często padają pytania o związki sztuki i designu, o to, co design czerpie ze sztuki. W 11 numerze Punktu interesuje nas coś zupełnie odwrotnego: po co sztuce design? Fascynuje nas projektowanie. Dookreślanie kształtu. Nadawanie wyrazu. I wbrew projektowej użyteczności, forma, która nie ma zastosowania lub której zastosowanie jest odległe od zwykłej, powszechnej użyteczności. Konkretyzacja, która rodzi się w umyśle a nie znajduje odpowiedniej formy materialnej. Forma, która przybiera pokraczne kształty. Antydesign. Pokazujemy źródła pracy i drogę, która czyni je pracami. Prezentujemy też realizacje, których sensem jest symbioza ze środowiskiem, w którym powstały, symbioza oparta na przyjemności a nie konieczności. Poszukujemy obrazów i rzeczy, których zastosowanie i przeznaczenie wymyka się logice konsumpcji. Przedstawiamy artystów poszukujących w rzeczach emocji, historii i doświadczeń, które czynią je czymś więcej niż przedmiotami oglądu. Analizujemy materię i szukamy poprzedzającego ją myślenia. Przyglądamy się kopiom, które jak w cyklu Małgorzaty Goliszewskiej tworzą nowe odniesienia. Prezentujemy haptyczne twory Angeliki Markul, konceptualne i żartobliwe zestawienia Macieja Chorążego, ciała projektowane przez społeczny kontekst, uchwycone przez Dawida Misiornego. W 11 numerze Punktu także specjalna część poświęcona projektom dźwiękowym: Dariusz Brzostek pisze o sposobach odbioru nie tylko akustycznego w tekście „Projektowanie dla uszu. Między sztuką a opresją”, esej wizualny Ludomira Franczaka traktuje o dźwiękowych hubach, a Anna Nacher analizuje miejską audiosferę („Dźwiękowe projektowanie codzienności”). W fotografiach Magdaleny Żołędź, jawiących się intensywnością barw, również odkrywamy urbanistyczne motywy. Monika Rosińska pyta natomiast o punkty styku sztuki i designu, przywołując realizacje Marije Vogelzang czy Natalie Jeremijenko. Philip Topolovac prezentuje w swoich „Przechowywatorach” – przedmioty odnalezione, obarczone historią i „zaprojektowane na nowo” – poprzez nowy kontekst, miejsce i sposób prezentacji, których właściwością jest także łączenie przeszłości z teraźniejszością. Krzysztof Gutfrański wyjaśnia znaczenia zetetyki, wizjonerskiej metody systematyzowania wiedzy, która przywodzi na myśl współczesne metody badawczych poszukiwań. Magdalena Franczak natomiast opowiada Karolinie Sikorskiej o swoich trybach pracy, emocjach i intuicjach towarzyszących procesowi twórczemu oraz o projektowaniu, wyczulonym na metamorfozy życia. Twórcy studio chmara.rosinke – Michał Chmara i Anna Rosinke w wywiadzie z Magdą Popławską wyjawiają założenia projektowania uwrażliwionego na różne społeczności, nieinwazyjnego, reagującego na otoczenie. Na koniec prezentujemy zaś antropologiczno-artystyczny projekt Tomoko Hayashi, która zbiera ludzkie historie i towarzyszące im łzy, by przetworzyć je w kunsztowną biżuterię.

Philip Topolovac
Przechowywatory

Angelika Markul
Poszukiwanie

Krzysztof Gutfrański
Zetetyka

O nostalgii i realnym świecie
z Maciejem Chmarą i Anną Rosinke (studiem chmara.rosinke) rozmawia Magda Popławska

Maciej Chorąży
Szyba w miodzie

Dariusz Brzostek
Projektowanie dla uszu. Między sztuką a opresją

Ludomir Franczak
“—-”

Anna Nacher
Dźwiękowe projektowanie codzienności

Magdalena Żołędź
Kolory miasta

Dawid Misiorny
Mr. X

Małgorzata Goliszewska
Perfekcyjna niedoskonałość

Monika Rosińska
Artdesign/Designart? Przepuszczalne granice i punkty styku sztuki i designu

Zawsze coś spod spodu wycieknie
z Magdaleną Franczak rozmawia Karolina Sikorska

Tomoko Hayashi
Tear mirror – jewel

Questions are often asked about the relationships between art and design, about what design owes to art. In our 11th issue of Punkt we focus on precisely the opposite: what does art owe to design? We are fascinated by design. The specification of shape. The lending of expression. And against the utility of design, the form, which does not have an application or whose application is far from ordinary, universal usability. The concretization that is born in the mind and does not find an appropriate material form. The form that takes on grotesque shapes. Antidesign. We show the sources of work and the path that makes them into artworks. We also present projects whose meaning is a symbiosis with the environment in which they arose, a symbiosis based on pleasure rather than necessity. We look for images and things whose use and purpose escapes the logic of consumption. We present artists who look in things for emotions, histories and experiences, which makes them more than just visual objects. We analyze the material and seek out the thinking that precedes it. We look at copies, which, as in Małgorzata Goliszewska’s cycle, create new reference points. We present the haptic creations of Angelika Markul, the conceptual and playful collations of Maciej Chorąży, the bodies designed by the social context, captured by David Misiorny. In the 11th issue of Punkt, a special section is devoted to audio projects: Dariusz Brzostek writes about ways of receiving that are not merely acoustic in the text „Designing for the ears. Between art and oppression.” Ludomir Franczak’s visual essay deals with audio hubs, and Anna Nacher examines the urban audiosphere („Sonic design of everyday life”). In the photographs of Magdalena Żołędź, manifest in their intensity of color, we likewise uncover urban themes. Monika Rosińska, for her part interrogates the points of contact between art and design, recalling Marije Vogelzang’s projects or those of Natalie Jeremijenko. Philip Topolovac presents in his „Containment Units” – found objects, burdened with history and „redesigned” – through a new context, place and manner of presentation, whose defining feature is likewise the linking of past with present. Krzysztof Gutfrański explains the meaning of zetetics, a visionary method of systematizing knowledge, reminiscent of contemporary research methods. Meanwhile, Magdalena Franczak tells Karolina Sikorska about her work process, emotions and intuitions accompanying the creative process and about a design practice that is sensitive to the metamorphosis of life. The developers of the chmara.rosinke studio – Michał Chmara and Anna Rosinke, in an interview with Magda Popławska, reveal the presuppositions of a design practice that is sensitized to different communities, non-invasive, and responsive to the  environment. Finally, we present Tomoko Hayashi’s anthropological-artistic project, which collects human stories and the accompanying tears, to convert them into artistic jewelry.

Philip Topolovac
Containment units

Angelika Markul
Research

Krzysztof Gutfrański
Zetetics

Nostalgia and the Real World
Magda Popławska Interviews Maciej Chmara and Anna Rosinke/studio chmara.rosinke

Maciej Chorąży
Glass in honey

Dariusz Brzostek
Designing for the ears. Between art and oppression

Ludomir Franczak
“—-”

Anna NAcher
Sonic design of everyday life

Magdalena Żołędź
Colors of the City

Dawid Misiorny
Mr. X

Małgorzata Goliszewska
Perfect Imperfection

Monika Rosińska
Artdesign / Designart? Porous borders and convergence points between art and design

Something always leaks out from the bottom
Karolina Sikorska Interviews Magdalena Franczak

Tomoko Hayashi
Tear mirror – jewel

www_PUNKT_nowy-1_20

W 10 numerze kierujemy się w stronę gnozy, magii, alchemii, światów nieracjonalnych i porządków pozbawionych logicznych splotów przyczynowo-skutkowych. Rzeczywistość jawi nam się jako wielopoziomowa, a przejścia między jej poszczególnymi warstwami – nieoczekiwane i fascynujące. Nie chcemy tu bynajmniej budować jakichkolwiek granic czy podziałów, wręcz odwrotnie – staramy się je zniwelować;  neutralizować twarde opozycje między tym, co racjonalne, a tym, co emocjonalne czy intuicyjne. Staramy się przyjrzeć, przeanalizować, rozpatrzeć relacje, w jakie wprzęgnięte zostały rozmaite tryby poznania, dowodzenia czy konkludowania zjawisk, bo mimo że myślenie magiczne może być wyzbyte determinizmu, łatwo daje się wpisać w różnego rodzaju ideologie. Na tropie jej obnażenia stoi Magdalena Kamińska, próbując w tekście „Pępek wróżki albo lato szarlatanów” rozwikłać fenomen, a może dosłownie – czar fotografii astralnej (sic!). Podobnie Kuba Woynarowski w wywiadzie z Martą Kudelską odkrywa zakurzone (nie bez powodu) karty historii sztuki, pełne niejasnych, pociągających zjawisk, szalenie zajmujące niegdyś, ale też pchających go to tworzenia obecnie. W świecie przepełnionym wszechogarniającą magią życia możliwy jest swobodny przepływ zjawisk i rzeczy. Wyraz temu niekontrolowanemu strumieniowi dają w swoich esejach wizualnych: Agnieszka Brzeżańska czy Dominika Olszowy. Natomiast drobiny życia oraz zaklęty w nich urok wnikliwie badają Iza Tarasewicz i Iza Koniarz. Ponadto w intrygujący sposób – w swoich tekstach Post Brothers i Dominika Miakisz przypominają postaci literackie i historyczne, uwikłane w enigmatyczne węzły czasu i oniryczno-metafizyczne przestrzenie. O instynkcie, świadomości i intuicji z Norbertem Delmanem rozmawia Justyna Wesołowska (w dziale portfolia młodych). Alternatywne narracje do historii sztuki dopisuje natomiast Weronika Trojańska, wskazując na bogactwo kulturowego imaginarium postaci, obiektów i obszarów. Pokusiliśmy się również o prezentację wybranych prac największej szamanki polskiego artworldu, czyli Natalii LL.

Agnieszka Brzeżańska

Magdalena Kamińska
Pępek wróżki albo lato szarlatanów

Dominika Olszowy
Eils! Scapia matzia ia drincan!

Dominika Miakisz
Głębia zdarzeń

Weronika Trojańska
Museum historiae artium

Iza Koniarz
Cień rzucony

Post Brothers
Artysta z przyszłości czy tylko wyprzedzający własne czasy?

Z Kubą Woynarowskim rozmawia Marta Kudelska
Novus Ordo Seclorum

Z Norbertem Delmanem rozmawia Justyna Wesołowska
Jak długo potrafisz zatrzymać oddech na wydechu?

Iza Tarasewicz
Akhalkalaki

Natalia LL
Ptaki wolności

In our 10th number, we turn our attention to gnosis, magic, alchemy, irrational worlds and orders free of logical cause-effect entanglements. Our experience of reality is multi-tiered, and our transitions between its different levels – unexpected and fascinating. We don’t want to erect boundaries or divisions; on the contrary – we work to overcome these, to neutralize the hard opposition between what is rational and what is emotional or intuitive. We attempt to examine, analyze, and consider relations harnessing a variety of modes of understanding and proofs or conclusions about phenomena, because despite the fact that magical thinking may be free of determinism, it is easy to inscribe various ideologies onto it.  Magdalena Kamińska follows such a process of laying bare in her essay “The fairy’s Navel, or, the Summer of Charlatans”, in which she attempts to unravel the phenomenon, perhaps literally, of the magic of astral photography (sic). Similarly, in an interview with Marta Kudelska, Kuba Woynarowski reveals some dusty (not without reason) pages in the history of art, full of vague, alluring phenomena, which were once highly intriguing, but which also continue to inspire his creative work today. In a world filled with the all-encompassing magic of life, phenomena and things can move freely. An expression of this uncontrolled stream is seen in the visual essays of Agnieszka Brzeżańska and Dominika Olszowy. Meanwhile, scraps of life and the charm contained in them is thoroughly investigated by Iza Tarasewicz and Iza Koniarz. In addition, in their texts Post Brothers and Dominika Miakisz remind us in an intriguing manner about literary and historical figures, who were caught up in enigmatic wrinkles in time and oneiric and metaphysical space. Norbert Delman talks with Justyna Wesołowska (in the young portfolio section) about instincts, awareness and intuition. Alternative narratives of the history of art are provided by Weronika Trojańska, who points to the cultural richness of imaginary characters, objects and realms. We also present selected works by the greatest shaman in the Polish art world, Natalia LL.

Agnieszka Brzeżańska

Magdalena Kamińska
The Fairy’s Navel, or, the Summer of Charlatans

Dominika Olszowy
Eils! Scapia matzia ia drincan!

Dominika Miakisz
The Depth of Events

Weronika Trojańska
Museum historiae artium

Iza Koniarz
Shadow cast

Post Brothers
An artist from the future, or just ahead of his time

Marta Kudelska interviews Kuba Woynarowski
Novus Ordo Seclorum

Justyna Wesołowska interviews Norbert Delman
How Long Can You Hold Your Breath On Exhale?

Iza Tarasewicz
Akhalkalaki

Natalia LL
Freedom Birds II

www_PUNKT_nowy-1_21

Dziewiąty numer Punktu poświęcony jest „rzeczom, które znaczą”. Przypatrujemy się przedmiotom znaczącym, próbując uchwycić ich migotliwe sensy, ale i opowiedzieć to, co jest zupełnie na widoku. Interesują nas przedmioty odosobnione, opuszczone, samotne, ale i  fragmenty większych układów, które zyskują sens poprzez konceptualne przemieszczenia, obiekty, które migrują zmieniając konteksty życia i funkcjonowania. Przedmioty oczywiste i wieloznaczne, które posiadają swoje granice i których istotą jest deformacja. Przedmioty zniekształcone, przeobrażone, ruchliwe. Pozbawione pierwotnych struktur, stale otrzymujące nowe znaczenia. Przedmioty, których sensy związane są z ich wykorzystaniem i przedmioty tej użytkowej funkcji pozbawione. Badamy ich materialność, dotykamy formy i kształtu. Znaczące okazują się również figury powstałe w wyniku zrośnięć, fantasmagorycznych połączeń, kiedy trudno odgadnąć, jaka była ich prymarna funkcja. Tak dzieje się w przypadku prezentowanych prac Basi Bańdy, która podaje w wątpliwość samoistność rzeczy, ich autonomię i możliwość wyznaczenia im jednorodnych konturów. Przedmioty uważnie ogląda również Bownik, przenosząc efekty majsterkowania w estetyczne rejestry (E-słodowy). W tekście Zmierzch Okcydentu? Niepokój malarskich (mikro)kosmosów Paula Collinsona Małgorzata Stępnik opowiada z kolei o naturze rzeczy w miniaturze, przedstawiając proces twórczy Paula Collinsona i tropiąc zrodzone w jego wyobraźni „mikrokultury”. Przemysław Strożek przedstawia natomiast mistrza współczesnych ready mades – Ai Weiwei’a, który w sposób niezwykle ironiczny pochyla się nad dziedzictwem materialnym współczesnej kultury Wschodu i Zachodu. Z ironią traktuje rzeczy również  Şakir Gökçebağ, którego twórczość prezentuje Marta Smolińska. Tekst Uważność wobec rzeczy śledzi konsekwencje zbierania i przechowywania rozmaitych przedmiotów, a w pracach Lidii Krawczyk i Wojtka Kubiaka z cyklu Instytucje polujemy na gesty, niuanse, wyrazy twarzy, mające nam coś zdradzić i odsyłające do innego porządku rzeczy. Natomiast przedmioty zgromadzone przez Jakuba Jasiukiewicza (Fala), wykonane z ogromną determinacją, podszytą lękiem przed śmiercionośną katastrofą (tzw. survival kit) mogą budzić zarówno uśmiech umysłów racjonalnych, jak też i trwogę z powodu rozprzestrzeniających się w zawrotnym tempie kosmofobii.

The ninth issue of Punkt is dedicated to “things that signify”. We take a w are interested in abandoned and lonely objects in isolation as well as in fragments of bigger sets, which acquire meaning through conceptual transpositions. These are objects that migrate and change their contexts of being and operation. These are obvious and ambiguous objects which have their limits and whose life consists in deformation. These are misshapen, transformed and mobile objects, stripped of primary structures and constantly acquiring new significations. These are objects whose senses are linked to their application and objects devoid of this utility function. We examine their tangibility, touch their form and shape. The figures that come into being because they have grown conjoined, as a result of phantasmagorical combinations, when it is hard to guess their primary function, also signify. This is true about the works by Basia Bańda, who questions the self-contained nature of things, their autonomy and possibility of assuming clear-cut outlines. Objects are equally attentively watched by Bownik, transposing the DIY effects into aesthetical registers (E-słodowy). In the text ”Zmierzch Okcydentu? Niepokój malarskich (mikro)kosmosów Paula Collinsona” [The decline of the Occident? The anxiety of the painted (micro)cosms by Paul Collinson] Małgorzata Stępnik speaks about the nature of things in miniature, introducing the creative process of Paul Collinson and tracing back the “micro-cultures” born in the artist’s mind. In turn, Przemysław Strożek introduces the master of contemporary ready-mades, Ai Weiwei, who ironically scrutinises the material heritage of contemporary Eastern and Western culture. Equally ironic in his treatment of things is Şakir Gökçebağ, whose work is presented by Marta Smolińska. The text “Uważność wobec rzeczy” [Attention to things] examines the consequences of collecting and storing all kinds of objects, while in works by Lidia Krawczyk and Wojtek Kubiak from the Institutions series we hunt for gestures, nuances and facial expressions that are supposed to tell us something and refer to another order of things. Furthermore, the objects gathered by Jakub Jasiukiewicz (Wave), executed with powerful determination underpinned by a fear of a deadly disaster (so-called survival kit) may provoke laughter on the part of rational minds but also inspire awe because of exponentially expanding cosmophobia.

Lidia Krawczyk i Wojtek Kubiak
Z cyklu Instytucje

Przemysław Strożek
Ai Weiwei i jego ready-mades

Bownik
E-słodowy

Małgorzata Stępnik
Zmierzch Okcydentu? Niepokój malarskich (mikro)kosmosów Paula Collinsona

Marta Smolińska
Şakir Gökçebağ – czyli absurdalna lekkość przedmiotu

Jakub Jasiukiewicz
Fala

Karolina Sikorska
Uważność wobec rzeczy

Basia Bańda
Rozlewanie, przenikanie

www_PUNKT_nowy-1_22

Hasłem przewodnim poprzedniego numeru było „życie cenniejsze niż sztuka”. Porządek ten wydaje się całkiem rozsądny i prawidłowo wyważony. Niemniej postanowiliśmy odwrócić proporcje i przyjrzeć się sztuce, która posiada większą moc i pobudza do działania silniej, aniżeli „samo życie”. Sztuka, która w istocie stała się życiem, a jej ton nadają formalne idiosynkrazje, umiłowanie do deliberacji na wysokim poziomie abstrakcji oraz włączanie najmniejszego gestu dnia codziennego w obręb działań performatywnych.

W tym numerze interesuje nas bardziej artefakt, iluzja niż nieodparty urok życia (sic!). W tym kierunku podążali XIX-wieczni inżynierowie, obierając sobie za cel stworzenie iluzji doskonałej, alternatywnej rzeczywistości. Jednym z kluczowych wynalazków tamtego okresu była panorama, której tajniki oraz wpływ, jaki wywarła na społeczeństwo, odsłaniają przez nami Carsten Zorn oraz Olga Lewicka. Mistrzem kreowania światów alternatywnych, kolekcjonerem historii niezwykłych i tropicielem zdarzeń osobliwych z pogranicza nauki i fantazji jest Szymon Kobylarz. Natomiast naturę materii, procesy jakim jest poddawana, skrupulatnie bada w swojej twórczości Michał Smandek. Myślenie to jest również bliskie Dorocie Buczkowskiej, która przygotowała specjalnie dla nas cykl „Plain bile would come from the liver”. Sztuka jest też doskonałym narzędziem poznawczym, czego przykładem są prowadzone przez szereg lat badania twórcze Jana Berdyszaka („Obszary koncentrujące”). W numerze również wywiad z Jakubem Czyszczoniem na temat jego ostatnich realizacji, zadziorny esej Johna Becka „Biurokraci i płonące dzieci: dlaczego sztuka jest cenniejsza niż ludzkie życie” oraz tekst Agnieszki Grodzińskiej o sztuce, która nie tylko stała się nierozerwalna z samym życiem autora, ale czasem spełnia się w porażce.

The motto of the former issue of the magazine was „life is more precious than art”. The order of this sentence seems to be pretty reasonable and well-balanced. Nevertheless,  we have decided to reverse the meaning  of the sentence and look closer to the art which has more power than life and stimulates stronger to action than “life itself”. The art, which tone is set by its formal idiosyncrasies, affection for deliberation on the higher level of abstraction and inclusion of the smallest gesture of everyday life in the sphere of the art performances, has become in fact life. In this issue of the magazine we are more interested in artifact, illusion than the irresistible charm of the real life (sic!). In this direction went nineteenth-century engineers, in the aim of creation of illusion of a perfect, alternate reality. One of the key invention of that period was the Panorama, with its secrets and social impact of that time revealed for us Carsten Zorn and Olga Lewicka. The master-creator of alternative worlds, the collector of unusual stories and the scout of peculiar events from the border  of the scientific world and fantasy is Szymon Kobylarz. The nature of matter, processes in which it is meticulously explored, examines in his work Michał Smandek. This kind of reflection is present in Dorota Buczkowska’s art, who specially prepared for us the series „Plain bile would come from the liver”. The art is also a great cognitive tool, what exemplifies, conducted by many years, Jan Berdyszak’s creative researches (“Concentration areas”). In the current issue we also find an interview with Jakub Czyszczoń about his recent projects, a pugnacious John Beck’s essay „Bureaucrats and burning babies: why art is worth more than human life” and Agnieszka Grodzińska’s text about art, which not only has become inseparable from the author’s life but sometimes fulfils itself in a failure.

www_PUNKT_nowy-1_26

Tym razem wszystko wymknęło się spod kontroli. Nie planowaliśmy tego, ale z premedytacją sprowokowaliśmy taki bieg wypadków. Postanowiliśmy uciec z pola sztuki w kierunku prostego, zwykłego życia. Jednak życie okazało się krótkie, sztuka długa, okazja ulotna, doświadczenie niebezpieczne, a sąd niełatwy i jakby na to nie patrzyć – nie znaleźliśmy żadnego niezmąconego życia, zasadniczo autonomicznego wobec sztuki, tak jak i sztuka nie pozwoliła się oddzielić od tego co osobiste, społeczne i polityczne. Koniec końców – w kolejnym wydaniu Punktu, tak jak we wszystkich poprzednich, znajdziecie tylko i wyłącznie aktualną i mocną sztukę. W rozmowie Krzysztofa Gutfrańskiego z Maryam Jafri przeczytacie o nierozerwalnych związkach historii ze współczesnością, osobistych doświadczeń i zbiorowo kształtowanej świadomości, ghańskich archiwach i innych barwnych kontekstach życia i twórczości artystki. Lustrzanym odbiciem tego wywiadu będzie krótka rozmowa z przetwarzającym obrazy popkultury raperem Infinte Livez. Bez zbędnych wprowadzeń sugerujemy wziąć głębszy oddech i dać się wciągnąć w cykl fotografii Michała Grochowiaka, łowiącego poetyckie momenty w ordynarnej amerykańskiej powszedniości, rzucić okiem na transformacje przypadkowo napotkanych przejawów codziennego życia Gampera Martino, spróbować złamać kod brutalnego stylu Dominika Podsiadłego, nacieszyć oko dziwnymi przypadkami postaci z prac Pauliny Płacheckiej. Przedstawiamy także sylwetki: Maurizio Anzeriego w ujęciu Katarzyny Majak oraz Weroniki Bet w rozmowie z Anną Czaban. W numerze również tekst Marty Raczek o życiu w sztuce oraz prezentacja Mariana Misiaka inspirowana typografią Bliskiego Wschodu. Poza tym szczególnej uwadze polecamy postać ekscentrycznego nestora eksperymentów rzeźbiarskich Juliana Bossa Goławskiego.W 7. wydaniu Punktu, każdy może znaleźć coś, co wprawi go w zakłopotanie. Tak czy inaczej zachęcam do oglądania i czytania, bo wnętrze naszego magazynu jak zwykle owocuje, prątkuje, onieśmiela, zanęca, zachwyca, czaruje i hipnotyzuje.

www_PUNKT_nowy-1_27

Podobno, gdy nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o pieniądze, ale czy z samymi pieniędzmi wszystko jest jasne? Podobno sztuka jest obszarem gdzie obnaża się, kwestionuje, podważa i ujawnia, polem, na którym wolność i niezależność dochodzą do głosu.  W szóstym numerze Punktu sprawdzamy, co artyści i ich działania potrafią nam powiedzieć o banknotach, złocie, przelewach i zapisach księgowych.  Oglądamy choreograficzny  układ wymiany sztuki na pieniądze i pieniędzy na sztukę. Krzysztof Gutfrański opowiada  o działaniach Honzy Zamojskiego, żywotności książek i ich uwikłaniu w rynek sztuki. Piotr Juskowiak  rozważa  korespondencje twórczości artystycznej z istniejącymi for-mami kapitalistycznej produkcji i organizacji pracy. Nowy numer Punktu jest  zaproszeniem do świata tak brudnych, jak i pożądanych pieniędzy, o którym piszą Aleksander Hudzik, Krzysztof Masiewicz czy Kuba Bąk. No i przede wszystkim polecamy prace niestrudzonego anarchisty Konrada Smoleńskiego, montaże Agnieszki Grodzińskiej, cyfrowe grafiki Laury Brothers oraz cykl znalezionych slajdów z wakacji z lat 60-70., za pomocą których Mikołaj Długosz opowiada o konsumpcji  i beztrosce, błogiej bezczynności w czasie, gdy inni tworzyli nowy kontrkulturowy porządek świata. W numerze prezentujemy również ekspresywną twórczość Leszka Przyjemskiego,   pokazujemy bardzo intymne doświadczenia Wojtka Pustoły i prezentujemy wywiad z artystą, eksplorujący wątki rodzinne i obfitujący w dociekania  egzystencjalne.

Mikołaj Długosz, 1968


Piotr Juskowiak, Uwagi na temat artystycznego sposobu produkcji


Agnieszka Grodzińska, Suma sumarum


Konrad Smoleński All for money


Krzysztof Masiewicz, Kolekcjonowanie czy inwestowanie?


Krzysztof Gutfrański, Papier, nożyczki,kamień


Z Wojtkiem Pustołą rozmawia Anna Czaban, Po co komu 18 tygrysów bengalskich w klatce?


Jakub Bąk, Sztuka jest pieniądzem, pieniądze są złotem, złoto jest władzą


Laura Brothers, Window 90


Alek Hudzik, Pieniądz i sława


Leszek Przyjemski, Museum of Hysterics 1968-2011

www_PUNKT_nowy-1_28

Entuzjazm, pasja, namiętność, zapał, fascynacja, apasionado – oto hasła piątego numeru Punktu. Zgłębiamy w nim określone podejście do życia – energetyczną postawę twórczą. Próbujemy badać indywidualne i zbiorowe źródła fascynacji, zgłębiać namiętności, tropić chwile ekscytacji i drobnych zauroczeń. Zaproszeni do numeru autorzy odsłaniają przed nami wszechstronne kolekcje gromadzonych przez siebie fenomenów, interesujących ze względu na wulkany emocji i szczerej pasji, z których wyrosły, choć wielokrotnie skrywane pod równiutko poukładanymi eksponatami, skrzętnie katalogowanymi fotografiami, odpowiednio sklasyfikowane i ustawione we właściwych kategoriach. Ryszard Cichy prezentuje perełki swojej kolekcji, istotne ze względu na sentyment, jakimi je darzy, a nie ogólnorynkową wartość. Robert Kuśmirowski wraca do lat swojej młodości, zapalczywie kreślonych przez niego okładek płyt zespołów heavy-metalowych, których niejednokrotnie był liderem, gęstych notatek do utworów muzycznych oraz późniejszych, bardziej już profesjonalnych projektów artystycznych, w których nadal żywa jest żarliwa pasja i namiętność aktu twórczego. Piotr Bosacki ujawnia swoje inklinacje do zjawisk delikatnych i prostych – cykl „Krzywe”, osadzonych jednak w zupełnie innych rejestrach aniżeli kolekcje zjawisk banalnych prezentowanych przez Zwykłe Życie, czy przez Tomka Saciłowskiego (cykl „Krzaki”). Erotyczne wrzenie, głównie w obszarze filmu analizuje Bartosz Żurawiecki. Osobliwości i kurioza namiętnego podejścia do życia rozważa w swoim tekście Marcin Czerkasow, natomiast Karolina Sikorska na przykładzie twórczości Julity Paluszkiewicz bada meandry wyobraźni, w których lęgną się twory fantazji tak silne, że zdolne przekształcać percepcję. Intrygująco przedstawia się projekt Katarzyny Mirczak, śledzącej estetykę, ale i też semantykę więziennych tatuaży z końca XIX i początku XX 
wieku, o którym pisze Wojtek Nowicki. Szalenie wciągająca jest rozmowa trzech pasjonatów, absolutnych miłośników książki jako takiej, zarówno na poziomie treści jak i formy: Piotra Rypsona, Maurycego Gomulickiego i Pawła Dunina-Wąsowicza, która sama w sobie stanowi żywy przykład efemerycznych zdarzeń, jakie pragniemy uchwycić w tym numerze. Tradycyjnie eksponujemy postaci młodych artystów: Ireny Kalickiej (z którą rozmawia Łukasz Białkowski) oraz Justyny Górowskiej (tekst Marty Kudelskiej). Miłym akcentem kończącym numer jest „sterowana ręcznie” animacja poklatkowa Jarosława Danilenko.

Anna Czaban

Tomek Saciłowski
Wielcy i skromni – Rozmowa między Maurycym Gomulickim, Pawłem Duninem-Wąsowiczem,
Piotrem Rypsonem
Robert Kuśmirowski, Zapistomonografia
Marcin Czerkasow, Life-size details albo serce przyszłości
Karolina Sikorska,Wyobraźnia organiczna. Roślinopodobność. Rysunki Julity Paluszkiewicz
Łukasz Białkowski, Maski mam zawsze przy sobie. Z Ireną Kalicką rozmawia Łukasz Białkowski
Marta Kudelska, Budzenie Zmarłej (Justyna Górowska)
Katarzyna Mirczak, Znaki specjalne
Wojciech Nowicki, Przebłyski
Zwykłe Życie, Miłość
Bartosz Żurawiecki, Kto się boi seksu?
Piotr Bosacki, Krzywe
Kolekcja Ryszarda Cichego
Jarosław Danilenko, Sator Arepo Tenet Opera Rotas

www_PUNKT_nowy-1_33

To już trzeci numer Punktu. Bardziej obszerny niż pozostałe, tworzy numer podwójny – na zakończenie pierwszego roku działalności. Znalazły się w nim obok sztuk wizualnych, m.in. literackie teksty Mateusza Marczewskiego i Adama Kaczanowskiego oraz eseje opisujące przygody w krainie nawiedzonych dźwięków. Tradycyjnie pokazujemy autorów, których wypowiedzi są dalekie od rutyny, pełne pasji i oparte na niezwykle intensywnym odczuwaniu otaczającej rzeczywistości. Postaraliśmy się skupić uwagę na zjawiskach widmowych. Wyczulić się na załamania otaczającej nas rozmaitości, z której wychodzą na jaw nieoczekiwane powroty niedomkniętej przeszłości. Nie znaczy to, że jest to numer historyczny, wręcz przeciwnie. Interesowały nas jedynie duchy zadomowione we współczesności, żywe w tym, co robimy, widoczne w tym, co wchodzi w pole naszego widzenia. Możliwe do spostrzeżenia lub oddania w obrazie, mimo, że istniejące poza obrębem fizykalnej materii. Poszukiwanie zjaw i widm przyjmuje tu różne formy, od głęboko emocjonalnych rysunków Magdaleny Starskiej i Aleksandry Waliszewskiej, przez „auratyczne” fotografie Xeni Uranovej, Łukasza Sosińskiego i duetu Aleksandra Bujnowska/Jan Dziaczkowski, po całkiem konceptualne zabiegi Honzy Zamojskiego czy Franciszka Orłowskiego, by poprzez demoniczne fantazje Liama Sparkes’a realizowane w sztuce tatuażu, ostatecznie doprowadzić do całkiem okultystycznego cyklu Traume II Aleksandra Bindera.

Kuba Bąk/Anna Czaban

www_PUNKT_nowy-1_34

Można przypuszczać, że autorstwo, odbicie mocy sprawczej, czyni nasze zapracowane umysły lekkimi, w wymarzonym stanie – autorskiego skupienia – zawiera w sobie twórcze dążenia i ich dopieszczony, nie zakładamy inaczej, rezultat. Jednak z każdym kolejnym dniem do naszej mniej lub bardziej przykładnej pracy wkrada się niepokój i trudno stwierdzić, czy oto uwalniają się ambicje, czy też następuje ciąg dalszy twórczych zmagań, a namysł nad procesem kreacji sprowokuje udział w dyskusji, a ta z kolei da odpowiedzi na pojawiające się pytania. Jakim ciężarem obarczone jest słowo autor? Ciężarem przypuszczeń, że się autorem w pełni nie jest, ciężarem podpisów i akredytacji, zmagań o przestrzeń autorstwa „przesyłaną dalej” przez kolejnych odbiorców. Czy nasz otwarty, tak przez nas samych definiowany, światopogląd pozwoli nam iść dalej… czyli dokąd?
W poszukiwaniu odpowiedzi, przetestujmy formułę kopiuj-wklej i zastanówmy się nad jej swoistym rozszerzeniem w erze YouTube. Cyberkultura proponuje szybkie i częste zmiany tożsamości, my proponujemy porównanie jej z „rzeczywistością”, tu i teraz rodzą się – i umierają – grupy artystyczne, żyją swoim życiem biografie jednostek, takich jak legendarny Arthur Cravan.
Angażując się w malarstwo, rysunek i fotografię, chcemy wzbudzić dyskusje o sąsiedztwie słowa i obrazu. Komentarz wydaje się zbytkiem, narracja kier(unk)uje, a niezależny byt szuka racji istnienia. A może słowo przypomina nam o zakorzenieniu sztuki w społeczeństwie i czyni ją pod różnymi względami sztuką zaangażowaną? Zapraszam do zadawania dalszych pytań i szukania odpowiedzi.

Magdalena Popławska

www_PUNKT_nowy-1_38

Punkt jest magazynem o młodej sztuce i zaangażowaniu w otaczającą rzeczywistość. Jest pismem o rozkoszach obrazu i przestrzeni. Kwartalnik, mimo że jest całkiem nowym tytułem, jest wcieleniem „Gazety Malarzy i Poetów”, wydawanej przez Galerię Miejską Arsenał z Poznania. Stał się niebywałym zjawiskiem wśród dostępnych wydawnictw. Opiera się na myśleniu oswobodzonemu z akademickiego ciężaru i profesjonalnych konwencji. Obraz
i tekst występują tu niezależnie, jedno nie ilustruje drugiego, a drugie nie opisuje pierwszego. Prace młodych artystów i badaczy są autonomiczne wobec siebie, ale wszystkie razem funkcjonują na podobnych zasadach. Wyrastają wprost z otaczającego je świata, pokazują mocne osadzenie twórców w bezpośrednim otoczeniu. Same reguły zaangażowania są tu wielokrotnie kwestionowane: naciągane, wypaczane i przestawiane; utarte sądy i nawyki odczytywania brane w nawias, a wnioski oddalane, te łatwe i te trudne. Czasopismo stara się wytwarzać pewien system świadomości otoczenia, mam nadzieje, że bez szkody dla przyjemności lektury i oglądania.